( خواننده عزیز ، نگارش این مطلب نه برای بر انگیختن احساسات و دلسوزی شما و سایر همشهری های کاشانی در مرگ یک شهروند کاشانی است چرا که متاسفانه روزانه شاهد چندین نمونه از این حوادث هستیم بلکه تنها برای طرح سوالاتی در ذهن همه ما و تفکر و چاره اندیشیدن است)
شنبه هفته گذشته(18/8/87) وقتی امیر حسین بالاور کارمند صدیق و زحمتکش بیمارستان بهشتی کاشان به محل کار خود می رفت تا مانند همیشه به کاری پرحادثه در قسمت تاسیسات بیمارستان مشغول شود ، خانواده و دوستانش به ویژه همسر و طاهره و امیر محمد دو فرزند 16 و 8 ساله او هیچگاه فکر نمی کردند آخرین برگ از دفتر زندگی کسی که منش و خصلت پهلوانی اش در بین همه مثال زدنی بود ورق بخورد و کتاب عمر انسانی زحمتکش ، متواضع و مهربان در چهل و دو سالگی به پایان برسد .پهلوان امیر حسین بالاور که علاوه بر اشتغال در زمینه امور?تاسیساتی از ورزشکاران حرفه ای در ورزش های باستانی و زورخانه ای شهرمان بود بعد از اتمام کار در بیمارستان ، ساعت 9 شب در مسیر برگشت به خانه در یکی از خیابانهای جدیدالاحداث اطراف پل مقابل بیمارستان بهشتی بدلیل تاریکی خیابان و فقدان علائم راهنمایی و رانندگی و ... با وجود داشتن کلاه ایمنی در اثر برخورد با تپه های شن کنار خیابان و جدول دور برگردان دچار سانحه شد و پس از چند روز چهارشنبه هفته گذشته (22/8/87) دارفانی را وداع گفت و...در این نوشتار به اینکه چرا امیر حسین بالاور زود از دنیای فانی رخت بربست و خانواده ای را داغدار و عده زیادی از دوستان و آشنایانش را تنها گذاشت کاری نداریم ،
بعدازظهر پنج شنبه (23/8/87) جمعیتی عظیم که به اعتقاد بنده بالغ بر پنج هزار نفر بودند در مراسمی باشکوه ، پیکر او را تا قبرستان فیض ، آرامگاه ابدیش تشیع کردند و مردم قدرشناس شهرمان دسته دسته در مراسم ختم او شرکت نمودند و ....
چند روز دیگر مراسم شب هفت و چندی بعد مراسم چهلم و یکسال دیگر سالروز درگذشت اندوهبار این مرد مهربان و .....
آیا موضوع به همین سادگی اتفاق افتاد و تمام شد؟ شما خوانند و همشهری عزیز چند نمونه از این نوع اتفاقات را سراغ دارید ؟ آیا شده است در حین حرکت و عبور با خودرو خود یا بستگانتان از خیابانی با چاله های آنچنانی در خیابانها مواجه شوید و خسارات مالی و جانی به شما وارد شود؟ آیا شده در حین حرکت در پیاده رو خیابان سنگ یا شیئی مقابل پایتان بزمین خورده باشد؟ آیا شده زیر زمین منزل مسکونی شما یا یکی از بستگانتان بر اثر فرسودگی یا ترکیدگی لوله شهری خراب شود؟ آیا در میان نزدیکان شما کسی به این اشکال دچار حادثه و سانحه?شده است ؟
بعد از افتتاح پل مقابل بیمارستان بهشتی که اتفاقاً بمنظور کاهش تعداد سوانح و حوادث در این منطقه احداث شد ، انتظار این بود با احداث خیابان جدیدی به سمت بلوار دانش از بار ترافیکی جاده راوند به سمت مدخل شهر کاشان نیز کاسته شود .به همین منظور میدان و بلواری در امتداد پل اما بدون هیچگونه علائم ایمنی و راهنمایی و رانندگی - فاقد خط کشی – فاقد هرگونه روشنایی برای استفاده در شب با امکان استفاده از تنها یک خیابان برای استفاده رفت و برگشت خودروها ساخته شد تا شهرداری کاشان چیزی برای گفتن و افزودن به آمار و عمل?رد خود داشته باشد ، اما به چه قیمت ؟
بنده پس از شنیدن موضوع ضمن بررسی محل با تعدادی از رانندگان و موتوسیکلت سواران عبوری نیز گفتگویی انجام دادم که اکثر این افراد به حادثه خیز بودن این خیابان به ویژه در شب اشاره و تاکید نمودند و اینجانب از مسئولین ذی ربط انتظار دارم برای رسیدن به صحت و سقم ادعای نگارنده منطقه را از نزدیک مشاهده نمایند.
چه کسی مسئول پاسخگویی به این قبیل اتفاقات در سطح شهر است ؟ چه کسی مسئول جبران خسارات وارده به جان و مال شهروندان از محل سهل انگاری دستگاههایی از قبیل شهرداری ، شرکت آب و فاضلاب ، شرکت گاز ، مدیریت راهنمایی و رانندگی شهرستان و یا پیمانکاران اینگونه پروژها می باشد؟ چه کسی در جریان آمار اینگونه سوانح در شهرستان است ؟ چه تعداد از شهروندان ما به همین دلیل روی تخت بیمارستانها مشغول مداوا و یا در قبرستانها آرمیده اند و خانواده ای را دچار مشکلات متعددی نموده اند؟اصلاً چه شخص یا مجموعه ای حافظ اینگونه حقوق ش?روندان کاشانی است ؟مگر شهروند کاشانی عوارض و مالیات نمی پردازد ؟این همه بودجه و اعتبارات در کجا هزینه می شود؟آیا مسئولیت امنیت شهرندان را تنها نیروی انتظامی بعهده دارد ؟ آیا به دلیل فقدان امنیت اینچنینی باید برای هر بار خارج شدن از خانه با اهل خانه مراسم وداع ترتیب داد؟ آیا مسئولان شهرداری یا سایر دستگاهها می توانند آمار اینگونه پرونده های مفتوح در محاکم قضایی را اعلام نمایند. ؟آیا اصلاً این سوالات برای مسئولین ذیربط در شهر اهمیت پاسخ دادن را دارد ؟
بنده از همه عزیزان همشهری که در حوزه اطلاع رسانی مکتوب فعالیت دارند و یا در فضای مجازی دارای وبلاگ و وب سایت هستند عاجزانه می خواهم اینگونه مسائل را منعکس نموده تا ترتیب اثری داده شود.
شاید خدای ناکرده همین امروز و فردا نوبت من و شما یا یکی از عزیزانمان باشد تا به مصیبتی اینچنینی گرفتار آئیم