چای سبز

چای سبز احتمال ابتلا به بیماری های سرطانی را کاهش می دهد.
چای سبز به علت داشتن ترکیباتی مانند فلاونویید،آنتی اکسیداتیو احتمال ابتلا به بیماری های سرطانی را کاهش می دهد.چای بابونه که میان انواع چای سبز محبوبیت بیشتری دارد،نوشیدنی سنتی مردم شرق دور است ومصرف چای سبزدر ژاپن مانند مصرف روزانه ی چای سیاه درایران ویا قهوه در اروپا است.
چای سبز به علت داشتن ترکیباتی مانند فلاونویید، آنتی اکسیداتیو که از بین برنده ی رادیکال های آزاد است خطر ابتلا به بیماری های سرطانی را کاهش می دهد واین ترکیبات با حفظ قابلیت ارتجاعی رگ ها در تنظیم فشار خون نیز تأثیر مثبتی دارند. مصرف روزانه ی چای سبز ترشح ترکیبات شیمیایی مغز را افزایش می دهد وبه همین علت مصرف مداوم چای سبز،فرد را دربرابر ابتلا به بیماری هایی مانند آلزایمر مصون می کند.همچنین فلوراید موجود در برگ سبز چای مانع از پوسیدگی دندان ها می شود.
تفاوت چای سیاه وچای سبزدر نحوه ی خشک کردن برگ های چای است. برای تهیه چای سیاه برگ ها را پس از چیدن از بوته لوله می کنند. لوله کردن یا پیچاندن برگ ها ساختمان بافت برگ را تخریب می کند وبه علت این آسیب وبا اکسیداسیون سلولی،رنگ برگ ها رفته رفته تیره می شود وبوی آنها نیز تغییر می کند.
مهم ترین نکته در تعیین مرغوبیت چای سیاه همین عطر وطعم آن است که به نحوه ی خشک شدن برگ های چای برمی گردد،اما برای تهیه ی چای سبزبرگ ها با دقت بیشتری بدون اینکه له شوند چیده می شوند سپس برای خشک کردن کمی تفت داده می شوند ویاکمی برشته می شوند. در این حالت ساختمان برگ های چای آسیب نمی بینند ورنگ سبزو تمامی مواد موجود در آن حفظ می شوند وچای عطر وطعم طبیعی خود را حفظ می کند.
مرغوبیت چای سبز علاوه بر نحوه ی خشک کردن برگ ها به آب وهوا،زمین ونوع برداشت محصول نیز بستگی دارد،مثلا برای تهیه ی چای بابونه ی مرغوب تنها دوبرگ انتهایی تازه جوانه زده از بوته جدا می شود.
کافئین چای در مقایسه با کافئین قهوه به مراتب دیرتر وآهسته تر اثر می کند، اما زمان بیشتری این اثررا حفظ می کند ودر مقایسه با چای سیاه،چای سبز کافئین کمتری دارد.
مجله ی دانشمند-شهریور1385صفحه27