حفر چاه

حفر چاه!آری یا خیر؟!
سه چهارم از کره ی زمین را آب فراگرفته است.آری آبی که تمام زندگیمان وابسته به آن است.
درگوشه ای ازاین کره ی خاکی شهرزیبای برزک قرار گرفته است. شهری که دستان مردانش آب و خاک این دیار را لمس کرده است وبه واسطه ی کار با این ماده ی حیاتی دستانشان پینه ها بسته است که نمایانگر زحمات چندین ساله ی آنها است و آنگاه من وتو درختی را که با نوازش دستان این بزرگ مردان به ثمر رسیده است را به راحتی قطع می کنیم وآبی راکه شیره ی جان این درختان است بیهوده تلف می کنیم.چرا که می خواهیم بیهوده وبی جهت شاد باشیم.غافل ازاینکه شادی ما لحظه ای است.
در پس سالهایی که با کم آبی مواجه باشیم شادی تلف کردن را به یاد خواهیم آورد.
کره ای که 97 درصد آن را آب شور فرا گرفته و تنها 3 درصد باقی مانده ی آن آب شیرین است که مصرفی من و تو و میلیونها انسان این کره ی خاکی است.
 ای کاش این 3 درصد هم آسان به دست می آمد ولی افسوس که این طور نیست زیرا مقدار زیادی از این 3 درصد در زیر سنگلاخ و خاک ها قرار گرفته است و این آب های زیر زمینی تحت نیروی جاذبه قرار دارند که به واسطه ی این نیرو، آب به مرکز زمین کشیده می شود و بعد از این که آب از سنگ های مختلخل عبور کرد بر روی سنگ های غیر متخلخل آب جمع می شود و تشکیل سفره های زیر زمینی را می دهد.
آبی که من و تو  در برزک از چاه بیرون می کشیم و استفاده می کنیم؛ حاصل همین سفره های زیرزمینی است و طبق گفته های جناب آقای تقوایی رئیس اداره آب و فاضلاب برزک استاندارد این که یک چاه کار کند 15 تا 17 ساعت در شبانه روز است، در حالی که چاه برزک 24 ساعته کار می کند و با این حال با مشکل کم آبی مواجه هستیم.

آیا این مسئله ما را نگران نمی سازد؟
هما شفیعی عضو کارگروه