خود را باور کنیم

خود را باور کنیم

در طول زندگی بشر افراد زیادی پا از حیطه یک فرد عادی فراتر گذاشته و اختراعات و اکتشافاتی را به وجود آورده اند. این افراد که ما آنها را نابغه خطاب می کنیم و متمایز از افراد عادی می دانیم اندک نبوده اند و به راستی چرا آنها را جدای از دیگر افراد می دانیم؟

چندی پیش در جایی مطلبی به چشمم خورد که شاید بد نباشد برایتان بازگو کنم و آن بود که فرد نابغه از لحاظ هوش و استعداد و ظرفیت فرقی با یک انسان عادی ندارد بلکه آن چه که او را از دیگر افراد متمایز می کند تفاوت در دید آنها به محیط اطراف و مسائلی است که با آن برخورد می کند. این حرف من را خیلی متعجب کرد، به گمانم شما نیز متعجب شدید چون من تا پیش از این فکر می کردم این افراد از یک موهبت الهی برخوردارند و این مطلب باعث موفقیت و نبوع آنها شده است.

از این حرف این طور استنباط می شود که هر فرد عادی نیز اگر بخواهد می تواند یک نابغه باشد. افراد نابغه خود نیز به این مسئله رسیده اند به طور مثا از انیشتن پرسیدند فرق تو با یک فرد عادی چیست؟ و او گفت «اگر به یک فرد عادی بگویند در یک انبار کاه به دنبال یک سوزن بگرد او با پیدا کردن اولین سوزن دست از کار می کشد اما من تمام انبار کاه را می گردم تا تمام سوزن های موجود را بیابم» و یا ادیسون که هیچ گاه دست از تلاش و پشتکار برنداشته هر 10 روز یک اختراع کوچک و هر 6 ماه یک اختراع بزرگ داشته و در مجموع 1093 اختراع در طول عمرش به ثبت رسانده است و هنوز هم پس ازگذشت سال ها در صدر مخترعین دنیا قرار دارد. به نظر من شاید او خود را موظف به این کار می دانست، در مجموع می توان دریافت که اگر ما نیز بخواهیم در جای خود می توانیم به موفقیت دست یابیم تنها باید خود را باور داشته و تلاش و پشتکار را از یاد نبریم.

همت بلند دار که مردان روزگار

از همت بلند به جایی رسیده اند

فاطمه شفیعی